واژه TENS اختصارعبارت Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation  و به مفهوم کاربرد تحریک الکتریکی به پوست (از میان پوست به بافت های ریز پوستی) توسط الکترودهای سطحی برای تحریک “اعصاب محیطی” و برای بدست آوردن اثرات فیزیولوژیک می باشد.

واضح است که این مفهوم یا تعریف برای بسیاری از تحریک کننده ای الکتریکی در فیزیوتراپی فایل تعمیم است اما درمنابع الکتروتراپی وهمچنین در محاوره فیزیوتراپیست ها، واژه TENS به صورت خاص، جریانی برای کاهش درد می باشد.

برپایه منابع، TENS دارای چهار نوع اصلی (Mode) می باشد:

1. Conventional : تحریک در سطح حسی
2. Acupuncture-like: تحریک در سطح حرکتی
3. Burst : تحریک در سطح حرکتی
4. Brief intense: تحریک در سطح ایجاد درد

از آنجاییکه بیمار در حین دریافت جریان الکتریکی نسبت به آن تطابق پیدا می کند، می توان تغییراتی (Modulation)  را بر روی پارامترهای تحریکی (مانند فرکانس، دیوریشن وآمپلی تود) درهریک از انواع TENS ایجاد کرد و بنابراین تنوع واژه هایی دیگر برروی دستگاهها وجود دارند.

این تنوع واژه ها براساس سلیقه شرکت های سازنده بر روی دستگاهها قرار داده شده اند تا پارامتر تغییر یافته را نشان دهند.(مانند اختصار MF برای نمایش مدولیشین بر روی پارامترفرکانس جریان) از این رو در برخی منابع نوع Modulated TENS را نوع پنجم می نامند.

تنظیم مناسب پارامترهای تحریکی هر یک از انواع TENS بسیار مهم است. برای مثال Conventional TENS با توجه به فرکانس آن ( معمولا بین 80 تا 150 پالس) حتما باید در”سطح تحریک حسی” باشد و اگردر حین کار ایجاد انقباض عضلانی کند، می تواند باعث خستگی عضلانی و ناراحتی بیمار شود.

و یا در انواع Acupuncture-like  و Burst  گرچه سطح تحریک، “حرکتی” است اما حتما فرکانس تحریک باید زیر10 پالس درثانیه باشد تا ازایجاد تتانی جلوگیری شود. درغیراینصورت انقباض عضلانی ایجاد شده می تواند سبب خستگی و ایجاد Muscle soreness شود. و خلاصه اینکه: کاربرد TENS به عنوان یک مدالیتی اثرگذاردرکلینیک های فیزیوتراپی بسیار متداول است اما تاثیرات آن وابسته به انتخاب مناسب نوع TENS  و  پارامترهای تحریکی آنها است.